It seems for me like an idiom, and what does it mean, please?
"[....] Οι φίλοι μου, τους είχε ξεράνει το νου και την καρδιά η καθημερινή έγνοια της ζωής.
- Δεν έχουμε καιρό να σκεφτούμε... μου 'πε ο ένας.
- Δεν έχουμε καιρό ν' αγαπούμε... μου 'πε ο άλλος.
- Ενδιαφέρεσαι για το σκοπό της ζωής; μου 'πε ένας άλλος γελώντας· που πας και χάνεσαι, καημένε!"
(Απόσπασμα από το βιβλίο του Ν. Καζαντζάκη "Αναφορά στον Γκρέκο", Εκδόσεις Καζαντζάκη, Αθήνα 2009)
